غزلیات حکیم نزاری قهستانی (1)

ا

شمارهٔ ۱: پاکا منّزها متعالی مهیمنا

شمارهٔ ۲: کاش که من بودمی هم ره باد صبا

شمارهٔ ۳: به آب توبه فرو شستم آتش صهبا

شمارهٔ ۴: همت مجنون نکرد جز به حبیب التجا

شمارهٔ ۵: دانی چه مصلحت را بل غاغ شد بخارا

شمارهٔ ۶: توبه بشکستند ما را برسرجمع آشکارا

شمارهٔ ۷: چو عکس لعل تو بر دیده بگذرد ما را

شمارهٔ ۸: چو به ترک تاز بردی دل مستمند ما را

شمارهٔ ۹: نه کسی که باز پرسد ز فراق یار ما را

شمارهٔ ۱۰: گر هیچ دلی داری دریاب دل مارا

شمارهٔ ۱۱: به سرنمی شود از روی شاهدان ما را

شمارهٔ ۱۲: چنان به روی خود آشفته کرده ای ما را

شمارهٔ ۱۳: چیست کز من یاد نآید هیچش آن محبوب را

ادامه مطلب